Wybierając rury do budowy wodociągu należy przede wszystkim zwrócić uwagę na to czy materiał, użyty do ich produkcji nie wpłynie negatywnie na jakość wody. Ważną kwestią jest także wytrzymałość całej konstrukcji, jak również możliwość wymiany poszczególnych elementów. Nie bez znaczenia jest także sposób montażu oraz koszt całego przedsięwzięcia.

Do produkcji rur wykorzystuje się tworzywa sztuczne (polichlorek winylu, polietylen, są to materiały odporne na rdzę), żeliwo szare i sferoidalne oraz stal. W celu zminimalizowania niebezpieczeństwa wystąpienia korozji wewnętrzną powierzchnię stalowych rur oraz wykonanych z żeliwa sferoidalnego pokrywa się cementem lub tworzywem sztucznym, materiały te nie uwalniają do wody żadnych szkodliwych substancji. Zewnętrzną powierzchnię rur także pokrywa się specjalną powłoką ochronną wykonaną z asfaltu, bądź tworzywa. Zadaniem zewnętrznej powłoki jest ograniczenie bezpośredniego kontaktu stali, czy żeliwa, na przykład z wodami gruntowymi.

Elementy uzyskane ze stali odznaczają się większą wytrzymałością niż tworzywa sztuczne, dlatego też wykorzystuje się je na terenach, gdzie odnotowuje się duże obciążenia dynamiczne. W przypadku uszkodzenia rur z tworzywa sztucznego konieczna jest ich wymiana, natomiast rury stalowe, jak i żeliwne można rekonstruować. Rury stalowe są najczęściej spawane, jednak do ich połączenia można również wykorzystać kołnierze oraz kielichy, natomiast rury z żeliwa łączy się na kielich. Szybki montaż gwarantuje wykorzystanie długich, a zarazem lekkich rur do łączenia, których wykorzystuje się na przykład złącza kielichowe.

Rury żeliwne są ciężkie, przez co ich długość jest znacznie krótsza, wiąże się to z większą liczbą złączy, a tym samym z większym ryzykiem przeciekania rur. Rury wykonane z tworzywa sztucznego odznaczają się niewielką masą, która znacznie skraca czas montażu. Tego rodzaju produkty mogą być łączone z różnymi materiałami. Ich podstawową wadą jest kruchość jaka pojawia się w niskich temperaturach oraz podatność na działanie promieni ultrafioletowych. Do łączenia rur wykonanych z polietylenu wykorzystuje się zgrzewarki, kołnierze oraz kształtki zaciskowe, przy czym należy pamiętać o tym, że zgrzewana powierzchnia nie tylko musi być sucha, ale i też czysta.

Natomiast do łączenia rur uzyskanych z polichlorku winylu wykorzystuje się złącza kielichowe

W celu przeprowadzenia montażu rur niezbędne jest wykonanie liniowego wykopu (pionowe ściany obudowane lub skarpowe ściany nieobudowane) na głębokości dwudziestu (średnica rur powyżej jednego metra), bądź czterdziestu centymetrów (średnica rur do jednego metra) poniżej warstwy gleby ulegającej przemarzaniu. Rury w niektórych wypadkach mogą również biegnąć po powierzchni podłoża. Specjaliści zalecają, aby wykopy zlokalizowane poniżej jednego metra głębokości posiadały obudowane ściany. Na dnie wykopu nie powinny znajdować się duże odłamki skał o ostrych krawędziach. Przed oddaniem instalacji do użytku niezbędne jest przeprowadzenie próby szczelności, w czasie, której złącza są odkryte, co pozwala zaobserwować niepożądany wyciek wody.

Po pomyślnym przeprowadzeniu próby rury przykrywa się warstwą ochronną (na przykład drobnoziarnisty piasek) oraz wypełniającą. Gęstość warstwy ochronnej po obu stronach rury musi być jednakowa, po to aby zapobiec niekontrolowanemu przemieszczaniu się poszczególnych elementów rurociągu, na przykład pod drogami gęstość obsypki powinna wynosić ponad dziewięćdziesiąt pięć procent. Przed oddaniem rurociągu do użytkowania niezbędne jest przepłukanie instalacji, a następnie jej zdezynfekowanie, po czym konieczne jest powtórne przepłukanie. W celu skorzystania w budynku z wody doprowadzanej przez wodociąg niezbędne jest zainstalowanie przyłącza, co umożliwia zastosowanie trójnika, bądź opaski. W pierwszym przypadku niezbędne jest opróżnienie rurociągu, natomiast w drugim nie.